Maag- en/of darmklachten (zuurbranden, maagpijn,volle maag, maagklachten na het eten, krampen, obstipatie, diarree, klachten van een Prikkelbaar Darm Syndroom (PDS) of van een lekkende darm (Leaky Gut).
Er zijn helaas veel voorbeelden van klachten aan de buikorganen op te noemen. Deze klachten ontstaan doordat de organen afhankelijk zijn van een goede doorbloeding, mobiliteit en bezenuwing, die al begint in de schedel. Als zich in een van deze drie aspecten een storing bevindt, kunnen er klachten ontstaan. De osteopaat kan deze storingen opsporen en verhelpen.
Het belang van een goed functionerend middenrif (diafragma) als lichaamsdeel wordt vaak onderschat. Symptomen die gepaard gaan met klachten vanuit het middenrif zijn o.a. benauwdheid, hyperventileren, hartkloppingen, veel hikken, maagklachten en zuuroprispingen, maar ook rug– en ribklachten en algemeen verminderde doorbloeding in het lichaam. De osteopaat zal de primaire oorzaak van de middenrifklachten opsporen. Deze kan gelegen zijn in bewegingsverliezen van de rug, ribben, nek, maar ook ter hoogte van de borst- of buikorganen en een verminderde doorbloeding hiervan. Door de bewegingsbeperking van het middenrif wordt de druk tussen borst- en buikgedeelte minder goed verdeeld. Hierdoor kan het middenrif minder goed bewegen en ontstaat er vervolgens een verminderde aanzuiging van het bloed naar het hart. De bewegingsverliezen zullen worden hersteld en de doorbloeding en bezenuwing worden door de osteopaat gestimuleerd. Tevens wordt gebruik gemaakt van versterkende technieken op het middenrif.
Er zeer veel oorzaken voor darmklachten. Overmatig gebruik van antibiotica, ontstekingsremmers of andere medicijnen (maagzuur remmers) kan een oorzaak zijn van verklevingen en/of bewegingsverliezen ter hoogte van de darmen. Een bepaald voedingspatroon of het veelvuldig gebruik van suikerhoudende producten kan problemen ter hoogte van de darmen veroorzaken en vervolgens aanleiding geven tot chronische buikpijnklachten. Ook voedingsintolerantie, mogelijk veroorzaakt door een chronisch laag gradig onstoken lekkende darm kan een rol spelen bij darmklachten.
Ongeveer twintig procent van de westerse bevolking lijdt aan PDS (Prikkelbare Darm Syndroom). De hoofdklacht is buikpijn. Deze gaat vaak samen met een veranderde ontlasting (dun of hard) en met problemen rond de frequentie hiervan. De ontlasting komt veel vaker of juist minder vaak voor dan normaal (minder dan drie keer per week of meer dan drie keer per dag). Daarnaast zijn er vaak klachten als misselijkheid, een opgeblazen gevoel, maar ook hoofdpijn en vermoeidheid. Onlangs zijn onderzoekers gaan erkennen dat er nog een spijsverteringsstoornis veelvuldig voorkomt: SIBO. SIBO staat voor “Small Intestinal Bacterial Overgrowth” ofwel bacteriële overgroei in de dunne darm.
De bacteriële overgroei in de dunne darm is een gevolg van een stoornis in het “Migrating Motor Complex” (MMC). De MMC is een kleine peristaltiek golf in het gladde spierweefsel van de maag en dunne darmen, die in actie komt tussen de maaltijden in. De MMC is de huishoudster van de darm; de hoofdfunctie is de dunne darm vrij maken van onverteerde voedselresten, achtergebleven secreties en celresten, wanneer er niet gegeten wordt. Als de MMC functie slecht is, dan ontstaat er SIBO. De werking van het MMC wordt gecontroleerd door het gastro-intestinaal hormoon Motilin en door de N.Vagus van het parasympatische autonoom zenuwsysteem als onderdeel van de “Brain-Gut-axis”.
Chronische onstekingsprocessen in de darm beschadigen de zenuwuiteinden verantwoordelijk voor de MMC. Deze ontstekingen verstoren niet alleen de werking van de darm, maar creëren ook ontstekingen in de hersenen. Dit geeft een verstoring van de functie van de Vagus. Chronische onstekingsprocessen in de darm worden veroorzaakt door PDS, coeliakie ( gluten allergie), lekkende darm, chronische stress en alle inflammatoire darmziekten. De ontstekingen in combinatie met een slechtere bloed aanvoer geven nog meer openingen in de mucosa-binnenlaag van de darm, waardoor het immuunsysteem overwerkt geraakt.
Wanneer die ontstekingen in de darm beginnen, dan worden er cytokines vrijgegeven die de gehele immuniteit ( de weerstand) in actie latenkomen. De hersenen krijgen de cytokines berichten van de darm en dit activeert de microglia cellen van het hersenweefsel. Daarbij komen ook nog de Lipopolysaccharide moleculen ( toxines) van de darmbacteriën met ook een negatieve invloed op de lokale bloedvaten en de microgliacellen van de hersenen. Microglia cellen zijn de soldaten van het hersenweefsel, die bescherming geven tegen alle infectie veroorzakende toxines. Wanneer ze geactiveerd worden zijn ze pro-inflammatoir en versterken ze het immuunsysteem door het vrijzetten van andere pro-inflammatoire cytokines. Het gevolg is dat de zenuwvezels van de hersenen trager gaan werken, wat bijdraagt aan de brain-fog, tragere mentale acties, tragere reflexen. Alle neuro-ontstekingen van het brein is de oorzaak van een vermindering van het aansturen van de vagus-zenuw.
Als bonus, een slechtere werking van de ileocaecale klep (IC) verergert de klachten. Deze klep is de grens tussen dunne darmen en dikke darm. Als die IC klep niet goed afsluit door zenuwschade en slechte vagus activiteit, dan kruipen er bacteriën vanuit het colon omhoog in de dunne darmen.
Wat is er aan te doen ?
Bij langdurig bestaande maag-darmklachten en zeker als er is aangetoond door onderzoek dat er structureelniets aan de hand is en u er maar moet mee leren leven. Bel/mail voor een afspraak.
Lees hier een column over: Osteopathie bij een spastische darm.